Skip to content

Agios Christophoros

ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΥΛΙΚΗ, ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΣΤΉΡΙΞΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΟΥΣ.

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Το φιλανθρωπικό, μη κερδοσκοπικό σωματείο «Άγιος Χριστόφορος» και το Αθλητικό Σωματείο «Άγιος Χριστόφορος» (Α.Σ.Α.Χ) βρίσκονται στην Παιανία, Αττικής αποτελώντας νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Το φιλανθρωπικό σωματείο συστάθηκε το 1985 και το αθλητικό το 2002 με σκοπό τη στήριξη ατόμων κυρίως με μυοπάθεια, μία κινητική ασθένεια που προσβάλλει τους μύες, οι οποίοι ελέγχουν την εθελοντική κίνηση στο σώμα. Το σωματείο υποστηρίζει ακόμα άτομα με άλλες αναπηρίες, όπως εγκεφαλική παράλυση, παραπληγία, καθώς και τις οικογένειές τους. Επιπροσθέτως, η οργάνωση στηρίζει αθλητές οι οποίοι συμβάλλουν στο Αθλητικό Σωματείο «Άγιος Χριστόφορος» (Α.Σ.Α.Χ) με ένα εύρος πολιτιστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Αποτελεί το πρώτο σωματείο στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει μυοπάθεια ασθενείς και τις οικογένειές τους.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ

Ο παραπάνω σκοπός ειδικεύεται στους εξής επιμέρους στόχους :

About us

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Τα σωματεία ιδρύθηκαν με την πρωτοβουλία του ζεύγους Ιωάννη και Σοφίας Καλπέκη, γονέων ενός νεαρού ασθενούς με Duchenne μυική δυστροφία.

Σήμερα είναι ένα ιδιόκτητο διώροφο κτίριο, του οποίου η ανέγερση επιτεύχθηκε με την οικονομική βοήθεια μελών, φίλων και δωρητών. (Οι προδιαγραφές του κτιρίου είναι σύμφωνες με τις οδηγίες των Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας.)

Στις εγκαταστάσεις μας πραγματοποιούνται οι συναντήσεις ομάδων συμβουλευτικής, οι προπονήσεις των αθλητών του Σωματείου και πληθώρα άλλων εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων διασκεδαστικού χαρακτήρα και πνευματικής κατασκευής.

Ακόμα, στον πρώτο όροφο του κτηρίου, βρίσκονται δύο ξενώνες, μέσω των οποίων προσφέρεται φιλοξενία σε μυοπαθείς ασθενείς και τις οικογένειές τους, από την επαρχία, που επιθυμούν να επισκεφτούν διοικητικές ή ιατρικές υπηρεσίες στην Αθήνα.

About us

ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΕΣ

Άτομα με αναπηρίες δεν είναι οι μόνοι που ανήκουν στο σωματείο μας. Συμπεριλαμβάνουν μέλη των οικογενειών τους καθώς και οι φίλοι συμπαραστάτες του σωματείου.

Ο αριθμός των εγγεγραμμένων μελών μας φτάνει τα 500, ενώ ο αριθμός των ενεργών μελών περίπου 100, ενώ οι αθλητές που συμμετέχουν στις δραστηριότητες του αθλητικού μας σωματείου αγγίζουν τους 80.

ΑΘΛΗΤΕΣ

Το σωματείο των Παραολυμπιακών μας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ενδυνάμωση παραολυμπιακών αθλημάτων όπως το Μπότσια, αγωνισμάτων στίβου, κολύμβησης και άρσης βαρών στον πάγκο.

Ιδιαίτερα στο άθλημα του Μπότσια και του στίβου, το σωματείο έχει ένα μεγάλο αριθμό διακρίσεων τόσο σε πανελλήνιους όσο και σε διεθνείς αγώνες.

  • 5 Ολυμπιακά μετάλλια στο Πεκίνο το 2008
  • 20 παγκόσμια και πανευρωπαϊκά μετάλλια
  • 28 πανελλήνια χρυσά στο Μπότσια και 20 πανελλήνια χρυσά στο Στίβο.

Λίγα λόγια για μερικούς από τους αθλητές μας:

 Ο Παναγιώτης είναι ένας από τους πιο ευφυής αθλητές του σωματείου και ένας από τους πιο επιτυχημένους παίκτες του Μπότσια, έχοντας κερδίσει αρκετά Ολυμπιακά μετάλλια στο άθλημα. Ο ίδιος αντιμετωπίζει δυσκολίες με τη λεκτική επικοινωνία και έτσι επικοινωνεί είτε με μία πλακέτα που έχει πάνω της την αλφάβητο είτε με μονολεκτικές απαντήσεις. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμποδίζει στο να κατακτήσει τον κόσμο με τις εκπληκτικές τεχνολογικές και αθλητικές του ικανότητες.

Η Άννα είναι μία ακόμα εξαιρετικά επιτυχημένη αθλήτρια του φιλανθρωπικού σωματείου που παίζει στην κατηγορία BC3, ενώ ακόμα έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων και ψυχολογία. Έχει κερδίσει 9 διεθνή και 12 εθνικά μετάλλια και έχει προκριθεί στους επερχόμενους αγώνες του Τόκιο.

Η Χρυσή είναι μία από τις αθλήτριες με καλύτερο μυϊκό έλεγχο παίζοντας στην κατηγορία BC4, έχοντας συμμετάσχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016. Παρόλα αυτά, πέρα από μία άκρως επιτυχημένη αθλήτρια, η Χρυσή έχει σπουδάσει λογοτεχνία, πληροφορική, καθώς και διοίκηση επιχειρήσεων. Επιπλέον, είναι μία καταπληκτική παίκτρια του πιάνο, έχοντας δουλέψει ως καθηγήτρια πιάνου και καθηγήτρια ξένων γλωσσών.

Ο Αλέξανδρος μπορεί να χαρακτηριστεί ώς ένας από τους ιδρυτές της ομάδας Μπότσια της Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος έχει αναφέρει: «Όταν σταμάτησα να παίζω, πίστευα ότι δεν θα μου έλειπε. Ξεκίνησα να παίζω κάπως τυχαία. Ήμουν το πρώτο άτομο που εντάχθηκε στην ομάδα. Στο τέλος καταλήξαμε να είμαστε περίπου 8 άτομα και μετά από 2 χρόνια κερδίσαμε το πρωτάθλημα»